رویای دونالد ترامپ برای دریافت جایزه صلح نوبل ممکن است به دلیل شکست‌های اقتصادی محقق نشود.
دونالد ترامپ بدون هیچ مقدمه‌ای با وزیر دارایی نروژ تماس گرفت. این تماس درباره تجارت، ناتو یا دیپلماسی نبود. نه، رئیس‌جمهور ایالات متحده می‌خواست بداند چگونه می‌تواند برای جایزه صلح نوبل نامزد شود. این تماس که توسط بزرگترین روزنامه اقتصادی نروژ به نام دگنس نرینگ‌زلیو تأیید شده، وزیر دارایی ینس استولتنبرگ را در حالی که در خیابان‌های اسلو قدم می‌زد، غافلگیر کرد. این یک تماس غیرمستقیم از طریق کارمندان یا کانال‌های پشت‌پرداز نبود. ترامپ شخصاً گوشی را برداشت و مستقیم با استولتنبرگ تماس گرفت. تنها دلیل؟ او به دنبال راهی برای کسب آن جایزه بود. او سال‌هاست که به وضوح نشان داده می‌خواهد یک نوبل دریافت کند. به گفته اطرافیانش، این وسواس فکری پشت تلاش‌های اخیر او برای میانجیگری در قراردادهای صلح بین اوکراین و روسیه و همچنین بین اسرائیل و غزه است.
حتی ترامپ قبلاً در ماه ژوئن در شبکه اجتماعی تراث سوشیال درباره این موضوع به شکایت پرداخته بود. او نوشت: نه، من بدون توجه به هر کاری که انجام دهم، از جمله مسائل روسیه و اوکراین و اسرائیل و ایران، بدون توجه به نتیجه، جایزه صلح نوبل را دریافت نخواهم کرد، اما مردم می‌دانند و این تنها چیزی است که برای من مهم است.
اما این هفته تمرکز بر گفت‌وگوهای صلح نخواهد بود. بلکه اقتصاد مورد توجه قرار خواهد گرفت. و کسانی که در حال اظهارنظر هستند، همان برندگان جایزه نوبلی هستند که ترامپ می‌خواهد در کنارشان بایستد. آن‌ها در لیندائو آلمان برای گردهمایی سالانه خود جمع شده‌اند و نظرات آن‌ها درباره ترامپ چندان خوب نیست.
جوزف استیگلیتز، یکی از شناخته‌شده‌ترین اقتصاددانان جهان و برنده سابق نوبل، به گاردین گفت که ایالات متحده تحت رهبری ترامپ به مکانی ترسناک برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است. او سیاست‌های تعرفه‌ای رئیس‌جمهور را به عنوان مشکل اصلی عنوان کرد و هشدار داد که این سیاست‌ها می‌تواند به رکود تورمی، ترکیب سمی تورم بالا و رشد اقتصادی پایین، منجر شود. او گفت که فدرال رزرو به وضوح نگران این موضوع است.
راجر مایرزون، برنده نوبل دیگری که در رویداد لیندائو حضور داشت، بر رفتار سیاسی ترامپ تمرکز کرد. او در هیل نوشت که وقتی گروه‌های بزرگی از رأی‌دهندگان متقاعد شده‌اند که تنها یک حزب واقعاً به آن‌ها اهمیت می‌دهد، آن‌ها ممکن است احساس کنند که هیچ سهمی در دموکراسی ندارند و از رهبر خود در رد محدودیت‌های نامناسب قانونی حمایت کنند.
و سپس سایمون جانسون، صدای دیگری در حلقه نوبل، قرار دارد. او نیز در پادکست گفت‌وگوهای جایزه نوبل به انتقاد پیوست. او گفت که فشار ترامپ برای انزواگرایی آمریکایی در حال نابودی سرمایه انسانی است و مزیت بزرگی به رقبای ژئوپلیتیکی می‌دهد. او این سیاست را یک اقدام احمقانه خودشکن از سوی دولت ترامپ خواند.
با وجود所有这些 بازخورد منفی، ترامپ حداقل یک صدای غیرمنتظره دارد که به او شانسی کوچک می‌دهد. هیلاری کلینتون، رقیب سابق و بانوی اول پیشین، چیزی گفت که بسیاری انتظارش را نداشتند. او در یک مصاحبه اخیر گفت که اگر ترامپ بتواند جنگ اوکراین و روسیه را بدون قرار دادن اوکراین در موضعی که مجبور به واگذاری قلمرو خود به مهاجم شود، پایان دهد، من او را برای جایزه صلح نوبل نامزد می‌کنم.
اما برای این کار موفق باشید.
