مرتس و ماکرون درست می‌گویند. اینترنت ارزش به همترازی جهانی استیبل‌کوین‌ها نیاز دارد.
پیام مشترک رهبران اروپا: همکاری فرامرزی برای تنظیم دارایی‌های دیجیتال
زمانی که رئیس‌جمهور فرانسه امانوئل مکرون و صدراعظم آلمان فریدریش مرتس اخیراً دستور کار اقتصادی مشترک خود را در شورای وزیران فرانسه و آلمان معرفی کردند، یک پیشنهاد برجسته شد: پیگیری همکاری و رژیم‌های معادلسازی با کشورهای ثالث در زمینه مقررات دارایی‌های دیجیتال. این اقدام، به رسمیت شناختن این واقعیت بود که پول دیجیتال، دقیقاً مانند داده‌ها، در مرزها متوقف نمی‌شود. و یادآوری به‌موقعی بود که استیبل‌کوین‌ها – سریع‌الرشدترین بخش مالی دیجیتال و رمزارز – تنها در صورتی به طور کامل موفق خواهند شد که تنظیم‌کننده‌ها، طراحی بدون مرز آنها را با همکاری فرامرزی همگام سازند.
استیبل‌کوین‌ها: یک ارتقاء در پرداخت، نه فقط یک ابزار رمزارزی
استیبل‌کوین‌ها، پول بومی اینترنت هستند: همیشه فعال، بدون مرز، قابل برنامه‌ریزی و در دسترس anyone با یک تلفن هوشمند. برخلاف سیستم‌های سنتی پرداخت، آنها در تعطیلات آخر هفته تعطیل نمی‌شوند، به شبکه‌های پیچیده بانکی کارگزاری متکی نیستند و می‌توانند ارزش را بین بانکوک و بوستون در عرض چند ثانیه جابه‌جا کنند. از بسیاری جهات، آنها اولین ارتقاء جدی برای پرداخت‌های فرامرزی since سوئیفت در دهه ۱۹۷۰ هستند. در حالی که سوئیفت یک نوآوری در شبکه پیام‌رسانی برای اتصال بانک‌های طرف مقابل بود، استیبل‌کوین‌ها پیام‌رسانی و تسویه را با هم تلفیق می‌کنند تا یک پیشرفت انقلابی در پرداخت ایجاد کنند.
اما ارزش proposition آنها به جهانی بودنشان بستگی دارد. یک تکه‌کاری از کتاب‌های قوانین ملی متفاوت، “اینترنت ارزش” را به اینترانت‌های پرداخت fragmented تبدیل می‌کند – که همان کارایی و دسترسی که استیبل‌کوین‌ها را دگرگون‌ساز می‌کند، تضعیف می‌شود.
همگرایی اصول، مسیرهای متفاوت
خبر خوب: چارچوب‌های نظارتی پیشرو جهان برای استیبل‌کوین‌ها – مقررات بازار دارایی‌های دیجیتال اروپا (مایکا/MiCA) و قانون نبوغ آمریکا (GENIUS Act) – از قبل foundation یکسانی دارند. هر دو نیازمند ذخایر کامل ۱:۱ در دارایی‌های نقدی باکیفیت، بازخرید به ارزش اسمی، گزارش‌دهی عمومی منظم و استانداردهای سخت حاکمیتی، ریسک و مبارزه با پول‌شویی (AML) هستند. هر دو اجازه انتشار توسط بانک‌ها و غیربانک‌ها را می‌دهند.
البته تفاوت‌هایی وجود دارد. قانون نبوغ قوانین ذخیره سخت‌تری اعمال می‌کند (محدود به خزانه‌داری کوتاه‌مدت و ریپوی معکوس)، در حالی که مایکا اجازه ترکیب گسترده‌تری از جمله اوراق قرضه دولتی با سررسید طولانی‌تر یا حتی اوراق قرضه covered را می‌دهد، اما همچنین نیاز به نسبت‌های حداقلی بالای سپرده بانکی (۳۰٪ یا ۶۰٪ از ذخیره بسته به اندازه توکن) دارد. قانون نبوغ نیاز به attestations ماهانه دارد، در حالی که مایکا در زمان راه‌اندازی، ارائه white paper را اجباری می‌کند. مایکا برای استیبل‌کوین‌های غیریورویی در مقیاس بزرگ، سقف انتشار تعیین می‌کند؛ قانون نبوغ موانع سختی برای انتشارکنندگان بزرگ فناوری و الزامات تفکیک برای بانک‌هایی که قصد راه‌اندازی استیبل‌کوین را دارند، ایجاد می‌کند. اینها نمونه‌هایی از تفاوت‌های مهم هستند، اما در مقایسه با همترازی هسته‌ای در مورد اینکه یک استیبل‌کوین ایمن و معتبر چگونه به نظر می‌رسد، کمرنگ می‌شوند.
انتشارکنندگان خارجی: به رسمیت شناسی در مقابل انتشار چندگانه
جایی که چارچوب‌ها بیشتر diverge می‌کنند، در نحوه برخورد آنها با انتشارکنندگان خارجی است.
قانون نبوغ یک رژیم معادلسازی صریح معرفی می‌کند: استیبل‌کوین‌های حاصل از “حوزه‌های قضایی comparable” می‌توانند مستقیماً در ایالات متحده بدون نیاز به مجوز تکراری عرضه شوند. این بدان معناست که در آینده، مشروط به تأیید وزارت خزانه‌داری آمریکا، استیبل‌کوین‌های یورویی منطبق با مایکا به احتمال زیاد می‌توانند به کل بازار ایالات متحده بدون نیاز به مجوزهای محلی اضافی آمریکا عرضه شوند.
در مقابل، مایکا از انتشارکنندگان خارجی می‌خواهد که یک نهاد مجاز در اتحادیه اروپا تأسیس کنند و از تمام الزامات محلی، از جمله نیاز به ذخایر محلی، انتشار و بازخرید، و افشای اطلاعات متناسب با سهم اتحادیه اروپا از دارایی‌ها و فعالیت‌های انتشاردهنده – که به آن رویکرد انتشار چندگانه (multi-issuance approach) می‌گویند – پیروی کنند.
این تفاوت بیشتر reflect کننده زمان‌بندی است تا فلسفه: اتحادیه اروپا پیشگام بود و پس از انتشار اولین وایت‌پیپر لیبرا در سال ۲۰۱۹، به دنبال آوردن استیبل‌کوین‌های جهانی به داخل perimeter خود بود. بروکسل از earliest ارزیابی‌های تأثیر خود، در برابر اجازه دادن به انتشاردهندگان خارجی و غیر اتحادیه اروپا برای فرار از نظارت هشدار داد. مایکا حتی اشتراک‌گذاری داده توسط صرافی‌ها را به منظور کمک به انتشاردهندگان برای محاسبه بهتر footprint اتحادیه اروپای خود و enable کردن ناظران برای نظارت بر فعالیت‌های انتشاردهندگان خارجی اجباری می‌کند. زمانی که مایکا در سال ۲۰۲۳ تصویب شد، معرفی یک رژیم معادلسازی کامل خیلی زود بود. با این حال، به کمیسیون اروپا مأموریت داده شد که در بازبینی interim امسال خود بررسی کند که آیا یک رژیم معادلسازی می‌تواند رویکرد آن را تکمیل کند. و سیگنال سیاسی واضح است: مکرون و مرتس صراحتاً خواستار همکاری فرامرزی و ایجاد مکانیسم‌های reciprocality برای استیبل‌کوین‌ها با شرکای مورد اعتماد شدند. ستاره‌های فراآتلانتیکی در حال هم‌تراز شدن هستند.
همکاری بین‌المللی نمی‌تواند منتظر بماند
۱۲ تا ۲۴ ماه آینده سرنوشت‌ساز خواهد بود. با در نظر گرفتن مایکا و قانون نبوغ به عنوان چارچوب‌های مرجع کلیدی، تمرکز سیاست از تدوین قوانین به هم‌ترازسازی آنها shift خواهد کرد. فرصت enormous است: یک رویکرد هماهنگ فراآتلانتیکی به کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان اطمینان