اسپیساکس در حال آمادهسازی برای پرتاب استارشیپ پس از شکستهای اخیر در آزمایشهای پروازی و زمینی است.

اسپیسایکس قصد دارد موشک غولپیکر استارشیپ خود را در ۲۴ آگوست از تگزاس جنوبی به آسمان بفرستد تا پس از یک دوره پرفرازونشیب زمینی و پروازی، ثبات را به برنامه بازگرداند. تقریباً سه ماه از آخرین آزمایش استارشیپ گذشته است. با این حال، دستاورد پایدار نبود. بخش بالایی موشک هنگام بازگشت از جو متلاشی شد و بوستر آن نیز بر فراز خلیج مکزیک در لحظه فرود منفجر گردید. تنها چند هفته بعد، مشکلات ادامه یافت. در طول یک آزمایش استاتیک، وسیلهای که برای پرواز شماره ۱۰ در نظر گرفته شده بود، منفجر شد و سکوی آزمایشی را نابود کرد و اسپیسایکس را مجبور کرد تا بهسرعت یک بخش بالایی جایگزین برای این مأموریت آماده کند. اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) تحقیقات خود را درباره حادثه پرواز نهم به پایان رسانده و با رفع این مانع بزرگ، چراغ سبز لازم برای پرتاب بعدی را به شرکت داده است.
تلفات پیاپی اسپیسایکس، میزان ریسک و اهمیت موفقیت را افزایش داده است. اسپیسایکس اغلب رویکرد خود را با عبارت “ساخت-پرواز-تعمیر-تکرار” توصیف میکند. هر پرتاب استارشیپ دادههایی تولید میکند که مهندسان از آنها برای بهبود طراحی و عملیات استفاده میکنند. با این وجود، از دست دادن مکرر بخش فضاپیما (Ship) در حین پرواز، پرسشها درباره زمان حمل محموله برای مشتریان پرداختکننده و ناسا را تشدید کرده است.
سرعت پیشرفت این شرکت از اولین پرواز استارشیپ در آوریل ۲۰۲۳ چشمگیر بوده است. در ماه مه، اسپیسایکس با استفاده مجدد از یک بوستر تاریخساز شد و نشان داد که استفاده سریعمجدد در دسترس است. اما بازگرداندن بخش بالایی (upper stage) و فرود آن برای استفاده مجدد، که هدف نهایی است، هنوز محقق نشده است.
در پروندهای که اسپیسایکس در ژانویه گذشته به مقامات تنظیمگر تگزاس ارائه داد، افشا شد که این شرکت بیش از ۷.۵ میلیارد دلار در استاربیس و برنامه کلی استارشیپ سرمایهگذاری کرده است. این هزینهها محدود به تگزاس نیست. شرکت اخیراً به فرماندار فلوریدا اطلاع داده که قصد دارد ۱.۸ میلیارد دلار دیگر برای توسعه تأسیسات پرتاب استارشیپ سرمایهگذاری کند.
ناسا برای برنامههای زمانی خود به استارشیپ امید بسته است. اسپیسایکس دو قرارداد به ارزش ۴ میلیارد دلار برای توسعه یک گونه از استارشیپ به نام “سامانه فرود سرنشیندار” (Human Landing System) دارد که قرار است فضانوردان را در قالب برنامه آرتمیس به ماه بازگرداند. مأموریت هدفگذاریشده برای این قابلیت، آرتمیس ۳، برای سال ۲۰۲۷ برنامهریزی شده است. دستیابی به این تاریخ تنها به پرتابها و بازگشتهای موفق نیاز ندارد. اسپیسایکس هنوز باید سپر حرارتی قابل استفادهمجدد فضاپیما را تأیید کند، انتقال پیشسوخت سرمایشی (cryogenic propellant transfer) را در مدار پایین زمین انجام دهد و در نهایت استارشیپ را روی سطح ماه فرود آورد. هر یک از این مراحل یک دستاورد بیسابقه خواهد بود، اما اسپیسایکس باید همه آنها را تکمیل کند.
بلومبرگ گزارش داد که این شرکت تعداد زیادی از مهندسان خود را از پروژه فالکون ۹ به استارشیپ منتقل کرده تا بر مسائل باز این موشک فوقسنگین تمرکز کنند. استارشیپ قدرتمندترین موشکی است که تاکنون ساخته شده است. این وسیله پرتاب با ارتفاع نزدیک به ۴۰۰ فوت، یک غول واقعی است.
تفاوت کلیدی وایر: ابزار مخفی که پروژههای کریپتو برای پوشش رسانهای تضمینشده استفاده میکنند.