دسته‌بندی نشده

توکن‌سازی می‌تواند سیستم بازنشستی در حال تقلای شیلی را احیا کند

شیلی: آزمایشگاه چهار دهه اصلاحات بازنشستگی

شیلی به مدت چهار دهه به یک آزمایشگاه برای اصلاحات نظام بازنشستگی تبدیل شده است. بازنگری دهه ۱۹۸۰ این کشور که بر اساس سرمایه‌گذاری فردی (individual capitalization) طراحی شد، پس‌انداز بازنشستگی را در سراسر آمریکای لاتین متحول کرد. سهم اجباری که توسط مدیران صندوق‌های بازنشستگی (AFPs) به صورت خصوصی مدیریت می‌شد، یکی از عمیق‌ترین بازارهای سرمایه منطقه را ساخت و سانتیاگو، پایتخت شیلی، را به یک قطب مالی منطقه‌ای تبدیل کرد. اوراق قرضه دولتی با استقبال روبرو شد، عرضه‌های اولیه فراوان بودند و سرمایه‌گذاران خارجی شیلی را نمادی از مدرنیته می‌دیدند.

افول یک مدل و بحران اعتماد

این اعتبار since کمرنگ شده است. نرخ پایین جایگزینی خودتأمین‌شده (self-financed replacement rates) – با میانه ۱۷ درصد بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ – کارگران را ناراضی گذاشت. بی‌اعتمادی به مدیران صندوق‌های بازنشستگی (AFPs)، که اغلب به دریافت کارمزدهای بالا در ازای بازدهی متوسط متهم می‌شوند، افزایش یافت. سپس همه‌گیری کرونا فرا رسید، زمانی که کنگره شیلی سه برداشت فوق‌العاده را مجاز دانست. بیش از ۵۰ میلیارد دلار بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ خارج شد – که بیش از ۲۰ درصد از صندوق‌های بازنشستگی فردی انباشته‌شده تا سال ۲۰۱۹ و شانزده درصد از تولید ناخالص داخلی شیلی در سال ۲۰۲۲ را تشکیل می‌داد. برای خانوارها، این یک طناب نجات بود؛ برای بازارهای سرمایه، یک گسست. نقدینگی کاهش یافت، انتشار اوراق کند شد و مجموعه پس‌اندازهای بلندمدتی که زمانی مقدس شمرده می‌شد، کوچک شد.

اصلاحات ۲۰۲۵: صندوق‌های نسلی و تغییر مسیر

در مارس ۲۰۲۵، کنگره اصلاحیه بازنشستگی طولانیمدت را تصویب کرد و مدل “چندصندوقی” (multifund) را با صندوق‌های نسلی (generational funds) جایگزین کرد. صندوق‌های چندگانه به کارگران اجازه می‌دادند از بین سبدهای سرمایه‌گذاری با ریسک‌های مختلف انتخاب کنند، اما بسیاری از اعضا مجهز نبودند، اغلب به دنبال بازده کوتاه‌مدت بودند یا در گزینه‌های پیش‌فرض نامناسب گیر کرده بودند. صندوق‌های نسلی جدید “سرمایه‌گذاری چرخه عمر (life-cycle investing)” را اعمال می‌کنند. پس‌اندازکنندگان جوان در سبدهای سرمایه‌گذاری متمرکز بر سهام (equity-heavy) قرار می‌گیرند و با افزایش سن به تدریج به سمت اوراق قرضه (bonds)转移 می‌کنند. اقتصاددانان استدلال می‌کنند این امر اشتباهات را کاهش داده و نتایج باثبات‌تری تولید می‌کند. مقامات نظارتی آن را عقل سلیم می‌دانند: همسو کردن سبدها با ویژگی‌های جمعیتی به جای زمان‌بندی بازار.

افزایش مشارکت雇主 و رقابت

این اصلاحات همچنین سهم雇主 (employer contributions) را اضافه می‌کند، “حقوق بازنشستگی تضمینی جهانی (Universal Guaranteed Pension)” – یک مزیت دولتی برای تضمین حداقل حقوق بازنشستگی به سالمندان، صرف نظر از اینکه آیا به طور مستمر به سیستم خصوصی مدیران صندوق‌های بازنشستگی (AFPs) کمک کرده‌اند یا خیر – را افزایش می‌دهد. این اصلاحات همچنین با مزایده اعضا به ارائه‌دهندگان با کمترین کارمزد هر دو سال یکبار به جای چهار سال، رقابت را اجباری می‌کند. این اقدامات باید نرخ‌های جایگزینی را افزایش دهد، بر مدیران صندوق‌های بازنشستگی (AFPs) برای کاهش هزینه‌ها و بهبود کارایی فشار وارد کند و ریسک را عادلانه‌تر توزیع نماید.

نوآوری مالی: توکن‌سازی و مرزهای جدید

با این حال، این اصلاحات محتاطانه باقی می‌ماند. صندوق‌های نسلی سبدها را منطقی‌تر اما پس‌اندازکنندگان را منفعل‌تر می‌کنند. شفافیت محدود است، تغییر ارائه‌دهنده دشوار و مشارکت سطحی است. این محافظه‌کاری خطر این را دارد که بازنشستگی شیلی از نظر شکلی مدرن اما از نظر روحیه آنالوگ باقی بماند. در سراسر جهان، امور مالی به سرعت در حال تغییر است. کیف پول‌های دیجیتال، بانکداری باز (open banking) و توکن‌سازی (tokenization) در حال تغییر شکل روش‌های تأمین و سرمایه‌گذاری هستند. مدل شیلی، حتی با صندوق‌های نسلی، ممکن است مشکلات دیروز را با ابزارهای دیروز حل کند.

پتانسیل تحول‌آفرین توکن‌سازی

امیدوارکننده‌ترین نوآوری در توکن‌سازی نهفته است: نمایش اوراق قرضه یا سهام در دفترکل دیجیتال (digital ledgers). این امر تسویه سریع‌تر، هزینه‌های کمتر و شفافیت بیشتر را بدون تغییر دارایی پایه وعده می‌دهد. اروپا “رژیم پایلوت فناوری دفترکل توزیع‌شده (DLT Pilot Regime)” خود را راه‌اندازی کرده است و صرافی دیجیتال SIX سوئیس (SIX Digital Exchange) در حال حاضر اوراق قرضه توکن‌شده (tokenized bonds) منتشر می‌کند. شیلی نیز دست روی دست نگذاشته است. در سال ۲۰۲۳، “قانون نوآوری فناوری مالی (Law for Financial Technology Innovation)” آن چارچوبی تنظیم‌شده برای بانکداری باز (open finance) و شرکت‌های کریپتو ایجاد کرد. بورس اوراق بهادار سانتیاگو (BCS)، سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار (DCV) و شرکت مخابراتی GTD که رسماً در سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی شدند، “اتحادیه بلاکچین AUNA (AUNA Blockchain)” – اولین کنسرسیوم بلاکچین شرکتی آمریکای لاتین – را برای آزمایش اوراق قرضه و سهام توکن‌شده راه‌اندازی کردند. در صورت مدیریت محتاطانه، این تغییر می‌تواند شیلی را به یک مرکز منطقه‌ای برای سرمایه‌گذاری نهادی در رمزارزها (institutional crypto investment) تبدیل کند و ابتکاراتی مانند ScaleX Santiago Venture، CORFO و Start-Up Chile را با هدایت پس‌اندازهای دیجیتال به سمت استارتاپ‌ها پویاتر کند.

مزایای کلیدی توکن‌سازی برای صندوق‌ها

توکن‌سازی نه تنها هزینه‌ها را کاهش داده و تسویه را تسریع می‌کند، بلکه شفافیت را افزایش می‌دهد، نقدینگی را از طریق مالکیت جزئی (fractional ownership) بهبود می‌بخشد و دسترسی به بازار را گسترش می‌دهد. این ویژگی‌ها می‌توانند در معرض قرارگیری ایمن‌تر صندوق‌های بازنشستگی در برابر نوآوری را فراهم کنند و در عین حال زیرساخت مالی شیلی را به سمت کارایی بیشتر و ادغام جهانی سوق دهند.

رمزارزها: فرصت یا تهد

مشاهده بیشتر
دکمه بازگشت به بالا