دولت روسیه منع استخراج رمزارز در مناطق بیشتر را رد کرد.
دولت روسیه ممنوعیت‌های بیشتر استخراج رمزارز را رد کرد
دولت روسیه اعلام کرده است که علیرغم بحث‌ها درباره اعمال محدودیت‌های بیشتر منطقه‌ای برای ماینرها، هیچ ممنوعیت اضافی برای استخراج رمزارزها وضع نخواهد کرد.
تأیید رسمی عدم ممنوعیت‌های جدید
رسانه RBC گزارش داد که وزارت انرژی روسیه اعلام کرده “هیچ زمینه‌ای برای معرفی ممنوعیت‌های جدید بر استخراج (mining)” در هیچ نقطه از کشور وجود ندارد.
آندری ماکسیموف، رئیس بخش توسعه نیروی برق وزارت انرژی، ادعا کرد که این وزارتخانه “هیچ درخواست بیشتری برای ممنوعیت از مقامات منطقه‌ای دریافت نکرده است.”
شبکه برق روسیه “از پس بار اضافی برمی‌آید”
ماکسیموف افزود که شبکه برق کشور در حال حاضر “در حال مدیریت بار (coping with the load)” است زیرا ماینرها عملیات خود را افزایش می‌دهند. او گفت:
مسکو به مناطقی که منابع برق مازاد دارند دستور داده تا با ماینرهای صنعتی رمزارز همکاری کنند.
در مقابل، چندین شرکت معدنی روسی با رشد سریع به مسکو اطلاع داده‌اند که آماده اعلام درآمدهای خود، پرداخت میلیون‌ها دلار مالیات و تأمین منابع محاسباتی برای پروژه‌های ملی هوش مصنوعی (AI) هستند.
چالش‌های پابرجا
با این حال، تصمیم برای پذیرش بخش ماینینگ بدون مشکلات قابل توجه برای مناطق روسیه نبوده است.
کانون‌های سنتی استخراج بیت‌کوین (Bitcoin) در جنوب سیبری و قفقاز شمالی مشکلات شبکه برق و افزایش شدید عملیات استخراج غیرقانونی (illegal mining) را گزارش کرده‌اند.
همچنین نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد تلاش برخی از ماینرها برای نقل مکان به مناطق پرجمعیت‌تر در غرب روسیه، آن‌ها را در تقابل با جوامع محلی قرار داده است.
مسائل انرژی ادامه دارد؟
اوایل امسال، سیاستمداران ارشد و رهبران منطقه‌ی openly درباره دور دوم محدودیت‌ها صحبت کردند.
دور اول محدودیت‌ها در اوایل سال ۲۰۲۵ به اجرا درآمد، زمانی که مسکو دستور ممنوعیت استخراج در ۱۰ منطقه روسیه و سرزمین‌های تحت کنترل روسیه را صادر کرد.
دولت گفت که این مناطق را “دارای کمبود انرژی (energy-deficient)” “به رسمیت شناخته” و تا بهار ۲۰۳۱ ماینرها را از فعالیت در این مناطق منع کرده است.
این ممنوعیت‌ها در ابتدا فقط در ماه‌های زمستان قابل اجرا بود. اما در برخی مناطق، از جمله جمهوری‌های قفقاز شمالی و بخش‌های تحت کنترل روسیه در دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و استان‌های خرسون اوکراین، این ممنوعیت‌ها در تمام طول سال اعمال شد.
مسکو بعداً و به درخواست ایگور کوبزف، فرماندار، ممنوعیت بیشتری در طول سال در بخش جنوبی استان ایرکوتسک اعمال کرد.
برای مدتی به نظر می‌رسید که دور دوم ممنوعیت‌ها فقط یک questão زمان است، زیرا دولت‌های بوریاتیا، زابایکالسکی، خاکاسیا، کارلیا و مناطق پنزا همگی درخواست ممنوعیت ارائه داده بودند.
تغییر رویکرد در مسکو
اما به نظر می‌رسد فضای حاکم در مسکو تغییر کرده است. مناطق کارلیا، خاکاسیا و پنزا since درخواست‌های خود را پس گرفته‌اند. در همین حال، تصمیمات مربوط به ممنوعیت در بوریاتیا و زابایکالسکی “به تعویق افتاده است” که RBS نوشت.
ماینرهای روسی از دولت خواسته‌اند تا به سیاست‌های طرفدار کسب‌وکار ادامه دهد. آن‌ها ادعا می‌کنند که صنعت آن‌ها از نظر اندازه و ظرفیت در حال حاضر پس از ایالات متحده در رتبه دوم قرار دارد.
یک مسئله پیچیده‌تر
با این حال، مسئله مشکلات شبکه برق مرتبط با ماینینگ در روسیه از بین نرفته است. در عوض، به نظر می‌رسد که در حال پیچیده‌تر شدن است.
در ماه ژوئیه، الکساندر نوواک، معاون نخست‌وزیر، به وزارت انرژی دستور داد تا پیشنهادات خود را برای ایجاد یک دسته مصرف انرژی جدید برای ماینرها نهایی کند.
شکاف‌های احتمالی
به نظر می‌رسد نوواک مشتاق است راهی پیدا کند تا ماینرها را مجبور کند در دوره‌های اوج مصرف، مصرف برق خود را به صورت خودکار یا از راه دور و در زمان واقعی (real-time) محدود کنند.
و در اواخر ماه اوت، نیکولای پاتروشف، دستیار رئیس‌جمهور روسیه گفت که استخراج رمزارزها در مناطقی مانند شبه‌جزیره یامال در شمال منجر به کمبود برق شده است.
پاتروشف همچنین خاطرنشان کرد که کمبود برق در منطقه فدرال سیبری (SFD) به ۱.۲ گیگاوات (GW) رسیده است.
این اعلام با اظهارات اخیر مقامات منطقه‌ای که ادعا می‌کنند SFD دارای مازاد برق است، در تضاد است.
منتقدان در این region می‌گویند که آن‌ها “هیچ تأثیر مثبتی” از ساخت مراکز داده (data centers) توسط операکنندگان استخراج رمزارز در SFD “مشاهده نمی‌کنند”.
جمع‌بندی
در نهایت، علیرغم چالش‌های مستمر در شبکه برق و نگرانی‌های منطقه‌ای، دولت مرکزی روسیه در موضعی طرفدار صنعت، از اعمال ممنوعیت‌های گسترده‌تر جدید خودداری کرده و به دنبال یافتن راه‌حل‌های регулиیمی و فنی برای ادغام این بخش در چارچوب انرژی کشور است. این رویکرد نشان‌دهنده درک مسکو از پتانسیل اقتصادی این صنعت و همچنین پیچیدگی مدیریت آن است.